Η Μαργκότ, αδελφή της Άννας Φρανκ, καταγράφει στο δικό της ημερολόγιο το περιστατικό με την Άννα.
Σάββατο, 7 Νοεμβρίου 1942
Αγαπημένο ημερολόγιο,
Χθες, διάβαζα το βιβλίο που μου είχε δώσει η μαμά ήσυχα-ήσυχα στο δωμάτιό μου.Ήταν ένα βιβλίο εικονογραφημένο με θαυμάσια πλοκή.Μου άρεσε τόσο πολύ που στην κυριολεξία το καταβρόχθιζα χωρίς ανάσα.Κάποια στιγμή και ενώ ήμουνα σε κρίσιμο σημείο, με φώναξε η μητέρα να τη βοηθήσω.Το άφησα ανοιχτό, για να το συνέχιζα αργότερα.
Όταν γύρισα, βρήκα την Άννα να το ξεφυλλίζει.Αυτό το κορίτσι, μη δει να έχω κάτι δικό μου, αμέσως να το αρπάξει1 Σίγουρα, σκέφτηκα, θα αρχίσει να λέει ότι θέλει κι αυτή να το διαβάσει και δε θα μου το επιστράψει.Την παρακάλεσα ευγενικά να μου τοδώσει, αλλά εκείνη, όπως πάντα, ήθελε καβγά.Αρνήθηκε με τρόπο άσχημο να μου το δώσει, από πείσμα και μόνο, για να με στενοχωρήσει και να περάσει το δικό της.Θύμωσα τόσο πολύ που άρχισα να φωνάζω δυνατά μέχρι που ήρθε η μαμά.Η μαμά μου, που έχει σωστή κρίση και είναι δίκαιη, της είπε να μου το επιστρέψει αμέσως.Ήρθε και ο μπαμπάς που της ρώτησε αν θα την ενοχλούσε την ίδια αν εγώ πείραζα τα δικά της πράγματα.Αμέσως η αδερφή μου στραβομουτσούνιασε και βγήκε από το δωμάτιο.Η μικρή πρέπει επιτέλους να μάθει να φέρεται σωστά.Στο κάτω -κάτω είμαι μεγαλύτερη.Ευτυχώς που παρενέβηκε η μαμά και έτσι μπήκαν τα πράγματα στη θέση τους!
Μαργκότ
